رییس مؤسسه خانه آسیا در اسپانیا:قطعه گمشده ما ایران است

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی:

ترسا رودریگز دل آلامو، در بزرگداشت فردوسي و پاسداشت زبان فارسی‌ در مادريد، گفت: قطعه گمشده ما ایران است.

به گزارش اداره‌كل روابط عمومي و اطلاع‌رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، به همت رایزنی فرهنگی ایران، مراسم بزرگداشت شاعر پارسی‌گو حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی‌، با همکاری مؤسسه خانه آسیا اسپانیا، در مادرید برگزار شد

در ابتدای این مراسم ترسا رودریگز دل آلامو، ريیس مؤسسه خانه آسیا در سخنانی گفت: ایرانیان خود را در اشعار فردوسی، در روایات و رویدادهای آن می‌‌بینند و ما هیچ کشور دیگری را نمی‌‌شناسیم که مانند ایرانی‌ها به شعر عشق بورزند.

وی افزود: پس از سال‌ها دوری از شعر ایران، معتقدم که اکنون زمان آن رسیده که به آن نزدیک شویم، زیرا در ایران این قطعه از پازل وجود دارد و وقتی‌ به کشورهای اطراف آن سفر می‌‌کنیم، احساس می‌‌کنیم که این قطعه را کم داریم. من به ترکیه و هند سفر کردم و در آنجا احساس کردم که قطعه گمشده ما ایران است.

پس از آن خواکین رودریگز وارگاس، استاد ایران‌شناس و مترجم کتاب‌های مختلف ادبیات فارسی‌ به زبان اسپانیایی از اهمیت و جایگاه فردوسی در شعر و ادبیات فارسی سخن گفت.

وی اظهار كرد: فردوسی در ادبیات زبان فارسی جایگاه اساسی دارد به طوری که او یکی‌ از چهار ستون اصلی‌ ادبیات فارسی‌ است و سه ستون دیگر آن سعدی، حافظ و مولانا هستند؛ اما باید بدانیم که نخستین ستون از این چهار ستون، خود فردوسی است.

وی تصریح کرد: از اشعار‌ قرن دهم بیشتر از دو هزار بیت باقی نمانده که بیشتر آنها یا متعلق به رودکی است یا بوشکور بلخی و در مقایسه با ۶۰ هزار بیتی که از شاهنامه مانده، می‌ توانیم به اهمیت فردوسی پی ببریم، زیرا از طریق شاهنامه، لغات زیادی به زمان ما رسیده است.

این ایران‌شناس در ادامه با اشاره به اهمیت شاهنامه برای سراینده آن گفت: خود فردوسی از اهمیت اثر خودش آگاه بوده و آن را در خود شاهنامه نیز گنجانده است.

خوآن آنتونیو آلوارز پدروسا، استاد زبان‌شناسی دانشگاه کمپلوتنسه مادرید و ريیس مرکز مطالعات خاورمیانه اين دانشگاه، دیگر سخنران این مراسم بود که طي آن بیان كرد: زمانی‌ که یونانیان باستان ـ که منبع تمدن اروپای ما هستند ـ با ایرانیان هخامنشی روبه رو شدند، این تلاقی به قدری مهم بود که یونانیان از آن برای ایجاد هویت ملی‌ خود استفاده کردند.

وی افزود: در نتیجه این برخورد تمدن‌ها که به عنوان یک نبرد بی‌‌پایان بین شرق و غرب تعریف شده، یک فرصت طلایی به وجود آمد که در آن دو جهان فرهنگی‌ ایجاد شدند و همدیگر را تکمیل کردند و همین موضوع موجب تولد فرهنگ غربی ما شد.

آلوارز پدروسا، ادامه داد: شاهنامه، اثری است که به هویت ملی‌ ایران پس از اسلام معنی‌ می‌ بخشد و به گذشته ملی‌ باشکوه خود اشاره می‌‌کند.

وی تصریح کرد: شاهنامه برای اهداف بسیاری به کار می‌‌رود، از جمله برای پیکربندی زبان جدید که هویت ملی‌ را در مقابل زبان بیگانه حفظ می‌‌کند، برای تقویت ایده گذشته امپراتوری و احیای داستان‌های اسطوره‌ای که از سوی فرهنگ باستانی ایران در زمان هخامنشیان ایجاد و توسط طبقات روحانی حفظ شد.

خانم لائورا کاسترو، متخصص تاریخ اساطیر ایران به عنوان آخرین سخنران این مراسم، مقاله خود را با عنوان مشروعیت قدرت در ایران از طریق شاهنامه و ادبیات ارايه داد. وی در این مقاله با اشاره مختصر به تاریخ ایران از سامانیان تا صفویه، در خصوص چگونگی انتقال اساطیر ایران از سنت شفاهی دهقانان و کتب قدیمی به شاهنامه صحبت كرد.

وی در ادامه به نقش شاهنامه به عنوان ابزار مشروعیت برای حکومت‌های ترک‌نژاد ایران به خصوص ایلخانی پرداخت.