ایران: «هاجلند اودام» (Hajland Udam) در ۸ مه ۱۹۳۶ در شهر راکور (Rakvere) در استونی متولد شد و از دانشگاه تربیت معلم زمینشناسی فارغ التحصیل شد، اما بزودی به فرهنگ شرقی، از جمله ادبیات باستانی ایران علاقهمند شد. او در دانشگاه تاشکند و دانشگاه ایالتی مسکو، با زبانهای شرقی آشنا شد و به فیلسوفان سنتی مانند رنه گنون علاقهمند شد. اودام در سال ۱۹۷۱ در مسکو، از پایان نامه خود «در خصوص معانی خاص معنایی اصطلاحات صوفی فارسی» دفاع کرد. اودام چندین اثر از زبان عربی (ابنطفیل)، فارسی (رودکی سمرقندی و علی صافی)، اردو، تاجیک و دیگر زبانها به استونیایی ترجمه کرده است. از جمله برگردانهای مهم وی نیز بوستان و گلستان سعدی و رباعیات حکیم عمر خیام است. او همچنین بهعنوان سردبیر و ویراستار در تدوین دایرةالمعارف استونی حضور داشته است. اودام کمی پیش از آنکه دار فانی را وداع گوید، موفق به ترجمه قرآن به زبان استونیایی شد که البته پس از مرگش، در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۷ منتشر شد. مطالعات او بسیار متنوع بود و مقالات متعددی در زمینه متافیزیک، سیاست و هنر دارد. در پس کلمات و نظرات او، مطالعات عمیق ادبی و فرهنگی وجود دارد. دو مقاله «خوانده و نوشته» (۱۹۹۸) و «سنگ معدن، فلاسفه، سیاستمداران» (۲۰۰۳) از جمله این مقالات پرمغز است. از سال ۱۹۸۹ اودام یکی از اعضای اتحادیه نویسندگان استونیایی بود و همچنین موفق به کسب کلاس پنج [V] ستاره سفید (۲۰۰۱) و جایزه فرهنگی استونی (۲۰۰۲) شده است.
مهاجرت اودام از استونی ضربهای سنگین به فرهنگ استونیایی بود. متفکری کوشا و دانشمند، که نظیرش کمتر دیده میشود.
عمق دانش اودام در زمینه اسلام شناسی در کتابهای او منعکس شده است. او در این کتاب ها علاوه بر معرفی دین اسلام به تاریخ سیاسی آن نیز توجه ویژهای دارد. او در مورد جهان مذهبی در ترکیه نیز کنکاش کرده است و در بخشهایی با عنوان «اسلام و قبایل ترکی» به این موضوع پرداخته است.
کتاب تاریخ ترکیه اودام یک نمای کلی از تاریخ این کشور به دست میدهد و درآن سهم ارزشمند استونی، در توسعه تاریخ علم را روشن میسازد. با این حال، کتاب همچنین دارای برخی از کاستیها و اشکالات است.
این ایرانشناس و اسلامشناس برجسته استونیایی، در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۵ در شهر ویتربو (Viterbo) در ایتالیا درگذشت