شرق: دوشنبههای کتابخوانی در مهدکودکها با حضور دو وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و کار و امور اجتماعی در یکی از مهدکودکها اعلام و ابلاغ شد؛ یک کار ساختاری و پایهای خوب و قابلتوجه. قرار بر این است که روزهای دوشنبه تمام فعالیتهای کودکان حاضر در مهدکودکها با کتابخوانی انجام شود؛ چه بخش آموزش، چه بخش تفریح و چه بخشهای دیگر. کسی در اهمیت کتابخوانی شک ندارد. در بسیاری از مقایسههایی که اکنون بین ایران و شهرها و کشورهای مختلف جهان انجام میدهند، بر همین موضوع تأکید دارند، اما این تنها نکته مثبت این اتفاق نیست؛ اهمیت این برنامه مستمر- یک روز در هفته - یک تحول بنیادی در نحوه آموزش است. این برنامه و اتفاق نشان میدهد که اینبار قرار اولویت یادگیری بر آموزش است. یادگیری همراه با انعطاف است و یادگیرنده مشارکت بیشتری در دریافت آموزش دارد و خودش در دریافت جزئیات تلاش بیشتری میکند و اولویت آموزش از آن حالت حاضروآماده و یک طرفه بهتدریج خارج میشود. خود کودک یادگیرنده براساس هنر و داستان و ادبیات و خلاقه انتخاب میکند. درصورتیکه در آموزش، یادگیرنده منفعل است. در این میان نقش ابزار خلاقه، نظیر کتاب و هنر افزایش مییابد. قرار است مربیهای مهدکودکها آموزش ببینند و این فعالیت را دنبال کنند. حتماً نحوه کتابخوانی از سوی مربی از نکتههای مهم این طرح خواهد بود، به همین دلیل قرار است مربیان به دو شیوه آموزش ببینند؛ هم به شکل آموزش مستقیم و حضوری و هم غیرحضوری. در آموزش غیرحضوری چند جزوه از سوی معاونت فرهنگی طراحی و تدوین شده که رونمایی هم شده است که مجموعه کتابهایی درباره شناخت کودک، شناخت ادبیات کودک، نحوه ارتباط با کودک و شیوههای ترویج کتابخوانی در مهدکودکها و فواید ترویج کتابخوانی برای کودکان است. این طرح همانطور که اعلام شده، از یک سال گذشته طبق جلساتی بین وزارت ارشاد و وزارت کار جزئیاتش طراحی شده و در نهایت تفاهمنامهای امضا شد که براساس آن روزهای دوشنبه بهعنوان «روز کتابخوانی» در مهدهای کودک تعیین شد. شاید این اتفاق سبب شود که همه پدرها و مادرها هفتهای یک روز هم حداقل در منزل کتابخوانی داشته باشند. کودکان را در خانه با کتاب آشنا کنند و به یاد داشته باشند که خواندن کتابهای داستان موجب ارتقای سطح سواد در ابعاد مختلف میشود. لازم نیست پدرها و مادرها منتظر بزرگشدن آنها باشند تا بعدتر فرزندانشان را تحتتأثیر کتابهای آموزشی قرار دهند. شاید اینبار خانوادهها هم باور کنند که علاقه و اهمیت به کتاب نوعی سبک زندگی است؛ نوعی شیوه ارتباط کودکان با مسائل جامعه است. اینبار که دو بخش مهم از دولت آمده و برای کاری متفاوت گام برداشته است، شاید بهتر باشد خود خانوادهها هم در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشند. این طرح فقط خاص تهران نیست، از نکات مهم آن آغاز اجرای طرح در سراسر کشور است؛ یعنی در هر گوشهای از کشور بزرگمان اگر کودکی به مهدکودک میرود، در یکی از روزهای هفته قرار است با کتاب به شکل دیگری برخورد کند. قرار است بداند که تخیل و آرزوهایش را میتواند از آن کسب کند. کودک اینبار میتواند به کمک کتاب، داستان زندگی بزرگان را دریابد. دیگر قرار نیست مدام هر چیزی را به او آموزش دهند، او میتواند براساس داستانها، شعرها و... از فعالیتهای اجتماعی و نحوه زندگی که با احترام به دیگران باشد، یاد بگیرد. اینبار کودک فقط شنونده منفعل نیست؛ خود او کشف و شهود میکند.