کد مطلب: ۱۱۵۵۹
تاریخ انتشار: چهارشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۶

تاملی بر هزل و طنز در اشعار سنایی

 گونه‌های شوخ طبعی در شعر سنایی، اعم از هزل و هجو و فکاهه، بیش از آن که جنبه‌ی شخصی، یا تفننی داشته باشد، در خدمت نقد اجتماعی و اخلاقی است و کارکرد تعلیمی دارد. همین ویژگی یعنی خدمتِ هزل و هجو و فکاهه به اندیشه، موجب جدیت آنها و آفرینش طنز است.

سنایی غزنوی، همان طور که در بیان تجربه‌های سیر و سلوک عرفانی در شعر فارسی، آغازگر است، در طنزآوری در شعر نیز، پیشگام است. چنان که طنز در شعر بزرگانی چون عطار و مولوی و سعدی و عبید و حافظ ، در سایه‌ی رهاوردهای ارزشمند طنزآوری در شعر سنایی است.

نهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی سنایی به «تاملی بر هزل و طنز در اشعار سنایی» اختصاص دارد که  در روز چهارشنبه ۲۹ آذر ساعت ۱۶:۳۰ با سخنرانی دکتر اسماعیل امینی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان

 

0/700
send to friend
مرکز فرهنگی شهر کتاب

نشانی: تهران، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمدقصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم، پلاک ۸

تلفن: ۸۸۷۲۳۳۱۶ - ۸۸۷۱۷۴۵۸
دورنگار: ۸۸۷۱۹۲۳۲

 

 

 

تمام محتوای این سایت تحت مجوز بین‌المللی «کریتیو کامنز ۴» منتشر می‌شود.

 

عضویت در خبرنامه الکترونیکی شهرکتاب

Designed & Developed by DORHOST