کتابخانهی اسکارچیا ـ امورتی یکی از کتابخانههای خصوصی ارزشمند در حوزهی ایرانشناسی و اسلامشناسی در ایتالیاست که حاصل تلاشهای زوج اسلامشناس و ایرانشناس ایتالیایی، جان روبرتو اسکارچیا و بیانکا ماریا امورتی، است که جان روبرتو اسکارچیا چندی پیش درگذشت. جمعه ۲۱ دی برابر با ۱۱ ژانویه ۲۰۱۹ کتابخانهی اسکارچیا ـ امورتی با یادی از جان روبرتو اسکارچیا در دانشکدهی مسیحیت شرقی رم افتتاح شد. سخنرانان و عنوان سخنرانیشان در این مراسم به شرح ذیل بود: والنتینا ساگاریا رسّی/ «کتابخانهی جان روبرتو اسکارچیا و بیانکا ماریا امورتی: خورجین شیخ»، لیلا کرمی/ «سفرنامهی مهرماه خانم»، ماتئو کمپَرتی/ «خراسان خورَه: حکایت سوء تفاهمی دیرینه»، مائورتزیو پیستوزو/ «تالیفات جان روبرتو اسکارچیای اسلاوشناس و پژوهشگر ادبیات روسی و آسیای مرکزی»،آرماندو روسو/ «مسیرهای دیدار»، استفانو بلو/ «نکتههایی چون زر سرخ»، مارکو دی برانکو/ «یونانیها و رومیها در تالیفات جان روبرتو اسکارچیا»، بوگوس لوون زکیان/«در آفتاب ارس صور همچو پدیدار شوند... برای پروازی به سوی نور»، سیمونه کریستوفورتی/ «نگارخانهی ایران در آرشیو جان روبرتو اسکارچیا» و پدر وینچنزو روجری.
پایانبخش این مراسم کنسرت موسیقی سنتی ایرانی باربد بود.
استاد اسکارچیا در ۱۱ مارس سال ۱۹۳۳ در شهر رم واقع در ایتالیا به دنیا آمد و در اول جولای ۲۰۱۸ درگذشت. تحصیلاتش را در دانشکده رم گذراند و در ۱۹۵۵ در رشته حقوق فارغالتحصیل شد. زبان و ادبیات فارسی را به عنوان زبان خارجی دوره تحصیلی انتخاب کرد و زیرنظر باوزانی، استاد ایرانشناسی و اسلامشناسی دانشکده ادبیات دانشگاه رم، بهفراگیری آن مشغول شد، و علاوه بر آن ، در کلاسهای درس فارسی این استاد در مؤسسه ایسمئو نیز شرکت کرد و موفق به اخذ گواهی پایان دوره آموزش زبان فارسی گردید. او به زبانهای انگلیسی، فرانسه، روسی، یونانی، ترکی، فارسی و گویش گیلکی، زبان کردی، زبان بلوچی و ... و نیز زبان لاتینی آشنایی داشت. اسکارچیا از مروجان زبان و ادبیات فارسی در ایتالیا بوده است. از جمله کارهای ارزندهی او در ونیز، تربیت اساتید زبان فارسی بود، وی موفق شد تعداد قابل ملاحظهای استاد و متخصص زبان و شعر فارسی تربیت کند. او متجاوز از صد و هفتاد کتاب و مقاله نوشته که اکثر آنها دربارهی اسلام و مذاهب اسلامی، زبان، تاریخ، فرهنگ و نویسندگان و شاعران ایرانی است و منتخب اشعار چند تن از شاعران ایرانی، افغانی و تاجیک را به زبان ایتالیایی ترجمه کرده است. وی همچنین مؤلف مقالهی «آثار هنری ایران در دوره اسلامی» در دائرهالمعارف هنرهای زیبای ایتالیا است. از ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۷ مربی زبان و ادبیات ایتالیایی در دانشگاه تهران بود. از ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۷ در دانشگاه شرقشناسی ناپل و دانشگاه رم بهعنوان استادیار به تدریس اسلامشناسی پرداخت و در فاصله همین سالها ناشر مجله شرق امروزی وابسته به مؤسسه شرقشناسی رم بود. در ۱۹۶۸ بهمنظور تأسیس مؤسسه ایرانشناسی به ونیز رفت و مدت هفده سال وقت خود را صرف ایجاد و توسعه مؤسسه ایرانشناسی دانشگاه فوسکاری ونیز و تربیت استاد زبان فارسی در این دانشگاه کرد و ریاست مؤسسه زبانشناسی ایرانی و زبانشناسی باستانی اورال ـ آلتایی را عهدهدار بود.
اسکارچیا پس از فراغت از تحصیل به تهران عزیمت کرد و به عنوان مربی زبان و ادبیات ایتالیایی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول شد. وی پس از بازگشت از ایران، بر اساس مطالعاتی که در تاریخ و عقاید و فرهنگ اسلامی داشت، در دانشگاه شرقشناسی ناپل به تدریس در رشته اسلامشناسی پرداخت و تا سال ۱۹۶۸ به این کار مشغول بود. وی به مدت هفده سال وقت خود را صرف ایجاد و توسعه موسسه ایران شناسی در دانشگاه فوسکاری و نیز تربیت دانشجویان زبان و ادبیات فارسی در این دانشگاه کرد که از جمله کارهای ارزنده او است.