میتوان عبید را همچون بسیاری از خوشذوقان و نکتهدانان فرهنگ ما «شوخطبعی آگاه» دانست که آنچه در باب پریشانی و نابسامانی اوضاع اجتماعی به ذهنش میرسیده با تمسک به شگردهای هنری بر زبان میرانده است؛ بیهیچ مبنای عمیق فکری و مبانی دستگاهمند فلسفی که غالب بر ادب و فرهنگ امروز ماست.
در نگاهی دیگر و با تکیه بر مستندات درونمتنی آثار عبید، میتوان او را به نوعی دیگر دید که نکتهها و نقدهایاش نه تنها پریشان و کشکولوار نیست که مبتنی بر چند رویکرد عمیق فلسفی است. رویکردهایی که شناخت آنها مجموعه مباحث پریشیدهنما و پراکندهگونِ عبید را شکل و جهت داده و کل سخنان منثورش را از مشتی حرفهای پریشان به نوعی دستگاهوارهی فلسفی نزدیک میسازد.
بیستودومین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارهی عبید زاکانی در روز چهارشنبه ۱۹ و ۲۶ تیر و ۲ مرداد ساعت ۱۶:۳۰ با عنوان «انبان قلماشی» به تبیین و تحلیل بنیادهای فکری و فلسفی عبید به گونهای همساز و سیستماتیک اختصاص دارد که با حضور دکتر مهدی محبتی در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار میشود.