مورسو بررسی مجدد

کامل داود نویسنده الجزایری است که به زبان فرانسه می نویسد. مورسو بررسی مجدد مهم ترین رمان وی است که برای او شهرت جهانی و جوایز متعدد به همراه داشته است. از جمله این کتاب برنده جایزه گنکور رمان اول 2015، برنده جایزه انگلیش پن 2015، برندة جایزه فرانسوا موریاک 2014، برنده جایزه پنج قاره فرانسه زبان 2014 شده است.مورسو شخصیت رمان بیگانه است که مرد عربی را در کنار ساحل، زیر نور درخشان آفتاب، به قتل می رساند. ما مورسو را می شناسیم؛ به بیگانگی و جدایی اش از جامعه و قواعد آن آگاهیم. می دانیم که مورسو مرد عربی را می کشد بی آنکه از پیش، چنین قصد و برنامه ای داشته باشد. مورسو از زمانی که "مجرم" شناخته می شود، با جامعه و قواعد نوشته و نانوشته آن مواجه می شود و به شناخت تازه ای از خود و جهان می رسد. اما مقتول کیست؟ از او فقط همین قدر می دانیم که او مرد عرب الجزایری است؛ مردی که نه نامی دارد و نه هویتش مشخص است. کامل داود در این کتاب، به سراغ ماجرای قتل مورسو می رود تا هویت مقتول بی نام و نشان کتاب بیگانه را آشکار کند. اما در بازگشایی این پرونده قتل، ما بیش از مقتول با برادر او، هارون، مواجه ایم. پسر بچه ای که در زمان کشته شدن برادرش موسی، تصور روشن و درستی از مرگ ندارد. اما سوگواری همیشگی مادر در مرگ موسی و تلاش او برای یافتن قاتل پسرش، تنها معنا و هدف زندگی او می شود. هدفی که مادر بر دوشش می گذارد. هارون همه زندگی اش را همراه مادر، در پی یافتن قاتل موسی می گذراند اما کسی نه قاتل را می شناسد و نه درباره قتل چیزی می داند. هارون همانند مورسو، هویتی دورمانده از جامعه پیدا می کند. هرچیزی جز یافتن قاتل در نظرش بی اهمیت می شود، او در جریان انقلاب الجزایر، فقط یک هدف شخصی دارد و آن یافتن قاتل برادرش است. هارون درنهایت، با کشتن مرد فرانسوی بی گناهی، که در آشوب و کشتار  استقلال الجزایر به خانه او و مادرش پناه برده، مسئولیتش را در قبال قتل برادرش و آشکار کردن هویت مقتول به پایان می برد. اما پس از آن برای هارون چه اتفاقی می افتد؟ آیا هارون پس از اینکه به گمانش انتقام برادرش را گرفت، وضعیت بهتری پیدا می کند؟ سرنوشت او مانند مورسو به بازداشت و محاکمه ختم نمی شود. اگر مورسو این شانس را داشت که در جریان اتفاقات دادگاه و دیدارش با کشیش با واقعیت زندگی روبرو شود و پیوندی با جهان بیرون پیدا کند، برای هارون چنین فرصتی پیش نمی آید. او محکوم به زندگی است، زندگی پوچ و خالی از هدف و معنا.