کتاب‌هایی درباره مهاجرت، معنا و فریدون گله

اعتماد: انتشار نسخه کامل «انسان در جست‌وجوی معنا»
 نسخه کامل کتاب «انسان در جست‌وجوی معنا» نوشته ویکتور فرانکل با ترجمه مریم حسین‌نژاد منتشر شد.
به گزارش ایسنا، این کتاب با ویرایش محتوایی کامران محمدی (نویسنده و کارشناس ارشد روانشناسی) در ۱۴۴ صفحه و با قیمت ۲۵ هزار تومان توسط نشر سنگ منتشر شده است.
در معرفی ناشر از کتاب «انسان در جست‌وجوی معنا» عنوان شده است: «انسان در جست‌وجوی معنا»، مهم‌ترین کتاب «ویکتور فرانکل»، روانشناس و بنیانگذار مکتب معنادرمانی است که نخستین‌بار سال ۱۹۴۶ یعنی تقریبا بلافاصله بعد از پایان جنگ جهانی دوم منتشر شد. او در بخش نخست این کتاب، تجربیات هول‌آور و تاثیرگذارش را از سه سال حضور در اردوگاه‌های کار اجباری آشویتس و داخائو نوشته و در بخش دوم، با استفاده از این تجربیات، نظریه معناگرایی خود را شرح داده است. ترجمه نشر سنگ از این کتاب، بر اساس نسخه آخر آن است که سال ۱۹۹۲ منتشر شد و نسبت به نسخه‌های اولیه تفاوت‌هایی دارد؛ از جمله اینکه فرانکل یک فصل نسبتاً طولانی به نام «موردی از خوش‌بینی غم‌انگیز» به کتاب افزوده است؛ فصلی که در آن توصیفی بسیار زیبا از وضعیت انسان در جهان پر از رنج و راه مواجهه با آن را ارایه می‌دهد.

انتشار  روایت‌هایی درباره  تجربه  مهاجرت
«مهاجر خوب» شامل ۲۰ روایت از نویسندگان مهاجر به بریتانیا درباره مهاجرت با ترجمه سعید کلاتی منتشر شده  است.
این کتاب در ۳۰۴ صفحه و با قیمت ۵۹ هزار تومان در انتشارات کتاب تداعی  راهی  بازار شده است.
 در معرفی ناشر از این کتاب آمده است: نویسندگان حاضر در این مجموعه همگی در زمره نویسندگان و روزنامه‌نگاران آسیایی‌تبار هستند که طی سال‌های اخیر به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند و در روایت‌های خود در این کتاب درباره ساختار زیستی در این کشور، نگاه به مهاجران در بریتانیا و نیز چگونگی تغییر ساختار ذهنی مهاجران برای بقا در کشورهای مقصدشان و نیز چگونگی مواجهه با جریان‌های فرهنگی و اجتماعی جاری در آن کشور می‌پردازند.
نیکش شوکلا در بخشی از مقدمه خود بر این اثر درباره ایده‌اش برای گردآوری آن آورده است: فکر نگارش این کتاب از خواندن یک نظر (کامنت) درباره مقاله‌ای در روزنامه گاردین متولد شد. نویسنده آن نظر از مصاحبه یک روزنامه‌نگار با پنج نویسنده (از جمله من) دلخور شده بود. آن روزنامه‌نگار (آسیایی) با پنج یا شش فرد رنگین‌پوست مصاحبه کرده بود. نویسنده آن نظر گفته بود که چرا با نویسنده‌های شناخته شده و برجسته‌تری درباره موضوع مصاحبه، یعنی فرآیند نوشتن، مصاحبه نشده است. او فکر کرده بود که لابد ما همگی دوستان آن روزنامه‌نگار بودیم، با توجه به اینکه ما اکثرا آسیایی بودیم. نگرانی دائمی ما انسان‌های رنگین‌پوست برای توجیه جایگاه خود، برای نشان دادن اینکه به سختی به این جایگاه رسیده‌ایم، همچنان تعقیب‌مان می‌کند و دست از سرمان برنمی‌دارد. تا مدت‌ها من و نوزده نویسنده دیگر این کتاب نمی‌خواستیم فقط درباره نژاد بنویسیم، اما با توجه به آن نظر (و بسیاری نظرات مشابه آن) نوشتن درباره این موضوع برای‌مان ضروری شد. این نگاه واپس‌نگرانه به پدیده مهاجرت و پناهندگان، این نژادپرستی سیستماتیکی که تا به امروز در کشورهای غربی وجود دارد، ما را بر آن داشت تا این سند را خلق کنیم: سندی درباره اینکه امروز رنگین‌پوست بودن در غرب به چه  معناست؟
کتاب حاضر در سال ۲۰۱۶ به عنوان اثر منتخب اتحادیه کتابفروشان بریتانیا و ایرلند معرفی  و شناخته شده  است.

«سینمای فریدون گُله» در  یک کتاب
 کتاب «سینمای فریدون گُله» به اهتمام  رضا درستکار منتشر شد.
این کتاب در ۲۸۸ صفحه و با بهای ۴۵ هزار تومان در نشر خزه راهی بازار کتاب شده است. در معرفی ناشر از این کتاب و مولفش آمده است: فریدون گُله عمری بلند نداشت (۱۳۲۲ تهران ـ ۳۰ مهر ۱۳۸۴ سلمان‌شهر)؛ اما در همین فرصت کوتاه، آثاری ماندگار به تاریخ سینمای ایران افزود. کتاب «سینمای فریدون گُله» پاسداشت همین آثار ارزشمند اوست و نقد و بررسی جامعی بر آنها. این کتاب شامل یک گفت‌وگوی مفصل با زنده‌یاد گُله است که از کودکی تا همه زندگی و فیلم‌ها و اندیشه‌های او را در برمی‌گیرد و توسط جواد طوسی، طهماسب صلح‌جو، سعید عقیقی و رضا درستکار صورت گرفته است. همچنین نقدهایی بر آثار او به قلم همین منتقدان سینمایی در این کتاب آمده است، به همراه تحلیلی بر موسیقی واروژان برای دو اثر گُله به قلم خدایار قاقانی، یک گفت‌وگوی دیگر و کوتاه‌تر با او، فیلم‌شناخت هفت فیلمش و یک آلبوم تصویری دیدنی از فیلم‌های گُله.
رضا درستکار، نویسنده و منتقد سینمایی، تاکنون 6 عنوان کتاب منتشر کرده است که ازجمله باید به «بهمن فرمان‌آرا؛ زندگی و آثار» (۱۳۸۱) و «در قلمرو دیدار» (با مجید مجیدی، زندگی و آثارش-۱۳۸۵) اشاره کرد. او همچنین در عرصه فیلمسازی تجربیاتی به دست آورده که ساخت مستندهایی چون «فریدون گله کجاست؟» (۱۳۸۲) و «دیدن یا  ندیدن» (۱۳۹۸) از  نمونه‌های آن  است.