ترجیع گرسنگی به چاپ دوم رسید

مترجم : مهستی بحرینی
برندۀ جایزۀ ادبی نوبل ۲۰۰۸

ژآن ماری گوستاو لوکلزیو، نویسندۀ فرانسوی و برندۀ جایزۀ نوبل ۲۰۰۸، در سال ۱۹۴۰، در نیس، چشم به جهان گشود. خانوادۀ او ریشه در برتانی داشت اما یکی از اجداد او، در ۱۷۹۴، برای رهایی از فقر و بینوایی، با زن و فرزندانش عازم هندوستان شد و چون این سفر دریایی، که شش ماه به طول انجامید، توش و توانشان را تحلیل برد، ناگزیر در جزیرۀ موریس، مستعمرۀ پیشین فرانسه در اقیانوس هند، پیاده شدند و در همان جا استقرار یافتند. از آنجا که این جزیره از زمان ناپلئون به استعمار انگلستان درآمده بود، آن ها نیز به ناچار تابعیت این کشور را پذیرفتند.
پدربزرگ و مادربزرگ لوکلزیو، پس از مهاجرت به فرانسه، در پاریس، بولوار مونپارناس، محل تجمع برتون های جزیرۀ موریس، سکونت گزیدند و این ها همان گروه کوچک موریسی های مقیم پاریسند که وصفشان به بهترین نحوی در «ترجیع گرسنگی» آمده است.
داستان با شعری از «جشن گرسنگی» آرتور رمبو آغاز می شود و با خاطرۀ نخستین اجرای «بولرو» اثر راول، آهنگساز فرانسوی، پایان می پذیرد.