شرق: ورثههایی که سینماها را تعطیل
میکنند یا کرونایی که سبب بیرونقی شده است و فرصت را برای آن دسته از صاحبان
سینما فراهم کرده است تا به آرزوی چندساله خود، یعنی تعطیلی و تغییر کاربری برسند؟
این سؤالی است که بعد از شنیدن خبر تعطیلی سینما عصر جدید، بسیاری در شبکههای
اجتماعی از منظرهای مختلف به آن پرداختند. سینما عصر جدید برای بسیاری یادآور
خاطرات خوش و زیبای دانشجویی بود. عصر جدید پاتوق بسیاری از جوانان دهه ۷۰
بود که برای دیدن آثار متفاوت سینمای جهان، از رنگ انار پاراجانف گرفته تا هملت
روسی، انتخابشان این سینما بود. برای دیدن فیلمهای مخملباف و مهرجویی در صف میایستادند
و خوشحال میشدند که بعد از ساعتها بتوانند بلیت جشنواره این سینما را داشته
باشند. اما از همان ۱۱ سال پیش که مالکان این سینما تغییر کرد، بسیاری درباره نابودی
این سینما ابراز نگرانی کردند. هرچند اندکی بعد این سینما در اوج روزهایی که تنها
چهار، پنج تماشاگر به تماشای فیلمها میرفتند با تمهیداتی نظیر کیک و چای داغ و
البته تعمیرات سعی کرد فضای این سینمای خاطرهانگیز را زنده نگه دارد. اما حالا
انگار دیگر تیر خلاص زده شده است. عبدالله علیخانی، مدیر سینما، به ایسنا میگوید:
«من و آقای فرحبخش ۱۱ سال است که این سینما را خریداری کردهایم، چون سینما علاقه
ما بوده، اما الان با این وضعیت نمیدانیم باید چه کنیم و برای رسیدن به تصمیمی
قطعی آن را تعطیل خواهیم کرد».
او با اشاره به سابقه طولانی فعالیت این سینما و جایگاهی
که داشته، معتقد است: «برای حفظ این سینماهای قدیمی باید فکری اساسی شود». باید
امیدوار بود که این جمله نشانه درخواستی باشد تا با کمک مسئولان دولتی و حتی
نهادهای مدنی این یادگار خاطرهانگیز حفظ شود. هرچند بحث تعطیلی چند سینمای دیگر نیز
مطرح شده است اما با توجه به قدرت مالی صاحبان این سینما، کاربران شبکههای
اجتماعی انتظار بیشتری از آنها برای نگهداری سینما و تنندادن به وسوسههای تغییر کاربری
داشتند. البته عدهای معتقدند هنوز هم دیر نشده و میتوان امیدوار بود که بار دیگر
و با کمکهای مالی دولتی امکان نگهداری این سینما فراهم شود.
البته چند سینمای دیگر نیز که درگیر مالکان و وارثان
جدید بودند، در این مدت تغییر کاربری دادهاند. ایسنا گزارشی در این زمینه تهیه کرده
است مثلا خبر حکم تخریب سینما ایران در لالهزار سروصدای زیادی به پا کرد و هنوز معلوم
نیست سرانجام این سینمای قدیمی چه میشود. به جز آن سینما گلریز هم که در محله
یوسفآباد واقع شده و در ابتدا پاتوق فعالیتهای هنری مهین و مصطفی اسکویی بوده و
بیش از ۶۰ سال قدمت دارد، به دلیل اختلاف میان مالک و صاحب سرقفلی پلمب
شده و احتمال تعطیلی و تخریب یا تغییر کاربری آن نیز وجود دارد. مدتی قبل سینما
بولوار که در اختیار ورثه قرار گرفته بود نیز تغییر کاربری پیدا کرده و به مرکز
همایشهای دانشگاه علوم پزشکی تهران تبدیل شده است. درواقع یکی از مشکلات اساسی بر
سر راه این سینماها این است که در خیلی از این موارد ورثه توان مالی یا انگیزه
کافی برای نگهداری و سرپا نگهداشتن این سینماها را ندارند. نمونه این مسئله سینما
شهر قشنگ در خیابان جمهوری است که بیش از ۱۰ سال است تعطیل
شده و تابستان همین امسال از سوی فرزند مرحوم رضا حجت (مالک)، اعلان فروش این
سینمای ۷۰ساله بر سر در آن نصب شد.