پرتال رایزنی فرهنگی ایران ـ رم: آکادمی ملی لینچهای پنج شنبه ۲۴ اسفند به مناسبت اولین سالگرد درگذشت «گراردو نیولی» ایرانشناس نامدار ایتالیایی و به منظور تجلیل از فعالیتهای او، اقدام به برگزاری نشستی با عنوان «به یاد نیولی» در محل آکادمی، در شهر رم نمود.
نیولی، مدیر مؤسسه مطالعات آفریقایی و شرقی ایتالیا «ایزیائو» (ISIAO) و استاد دانشگاه لاساپینتزا در ششم دسامبر سال ۱۹۳۷ در شهر رم متولد شد. او از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۹۳ استاد کرسی ایرانشناسی دانشگاه شرقشناسی ناپل و سپس ریاست آن را به عهده داشت. او سپس به دانشگاه لا ساپینتزای رم منتقل و از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۸ استاد کرسی «تاریخ دین در ایران و آسیای مرکزی» شد. نیولی همچنین در سال ۱۹۷۹ به ریاست مؤسسه ایتالیایی مطالعات خاورمیانه و خاور دور منصوب گردید. او ریاست انجمن ایتالیایی تاریخ ادیان از سال ۲۰۰۵ تا زمان فوت خویش به عهده داشت. گراردو نیولی، روز هفتم مارس ۲۰۱۲ در سن ۷۵ سالگی در شهر رم درگذشت.
از نیولی هشت کتاب و بیش از ۲۰۰ مقاله به جای مانده که بیشتر آنها درباره دین زرتشتی، مانویت، تاریخ ایران باستان و رابطه دین و دولت در ایران باستان است.
در این نشست که جمعی از اساتید این آکادمی و ایرانشناسان برجسته ایتالیایی شرکت داشتند پروفسور «جووانی گاربینی» از آکادمی لینچهای ضمن بیان خاطرات خود از آقای پروفسور نیولی به تبحر و تخصص وی در خصوص فرهنگ کشورهای عربی و اسلامی اشاره کرد و گفت: پروفسور نیولی علی رغم اعتباری که برای خود در محیطهای علمی و آکادمیک کسب کرده بود هیچ وقت حاضر نشد که نظریات خود را به دیگران تحمیل نماید و در طول سالهای ارزشمند زندگی خود توانست مقالات و کتب فراوانی را در زمینه ایرانشناسی به ایتالیاییها عرضه کند.
پروفسور نیولی از سال ۱۹۹۶ ریاست انستیتوی ایتالیایی برای آفریقا و شرق را به عهده گرفت و دامنه تحقیقات این انستیتو را از منطقه بلوچستان به شبه جزیره عرب گسترش داد.
پروفسور گاربینی در ادامه موقعیت فعلی شرقشناسی در کشور ایتالیا را که در بین کشورهای اروپایی به عنوان کشور پیشگام به حساب میآید، مدیون زحمات پروفسور نیولی دانست و از اینکه با شرایط فعلی و سیاستهای جدید دولت در خصوص ریاضت اقتصادی، این موقعیت روز به روز، رو به زوال میرود، اظهار تأسف نمود و گفت: در اصل باید بگویم که باستانشناسی در ایتالیا عملاً از بین رفت و به عنوان تیر خلاص میتوان به انحلال انستیتوی ایتالیایی برای کشورهای آفریقایی و آسیا ISMEO اشاره کرد که سال گذشته دولت دستور انحلال آن را صادر نمود. من مطمئنم که اگر نیولی الان زنده بود از این موضوع رنج میبرد.
سپس پروفسور «آدریانو روسی» رئیس سابق دانشگاه ناپل و استاد زبانشناسی دانشگاه از گراردو نیولی به عنوان واژهشناس ایرانی یاد کرد و گفت: بعد از گذشت یکسال از درگذشت ایشان، هنوز هم صحبت کردن از پروفسور برای من سخت و دردناک است.
نیولی بخشی از تاریخ فرهنگ ایتالیا است. توجهی که او در زمان حیات خویش به تاریخ ادیان ایران باستان بخصوص زرتشت داشت در سطح بین المللی منحصر به فرد است. هیچ کس به اندازه او کتاب و مقاله در خصوص زرتشت به محیط آکادمیک در قالب بین المللی ارائه نکرد.
او زمانی که ریاست دانشگاه شرقشناسی ناپل را به عهده گرفت، تحولات زیادی را در این دانشگاه ایجاد کرد و موجب شد که امروزه دانشگاه شرقشناسی در محیط آکادمیک بین المللی، جایگاه خود را پیدا کند و امروز، تعداد دانشجویان آن به ده هزار نفر افزایش یابد.
استاد زبانشناسی دانشگاه ناپل و رم با اشاره به تحولات دنیای امروز که باعث تغییر موازنههای قدرت شده است، گفت: اروپا منافعی را که در گذشته در دنیای شرق داشت امروز، قابل دسترسی نمیداند، به همین جهت، روند رشد شرقشناسی در اروپا به کندی پیش میرود. علاوه بر آن، بحران اقتصادی که تمامی دنیا را تحت الشعاع خود قرار داده، موجب شده است که دنیای شرقشناسی در اروپا و بخصوص در ایتالیا که زمانی کشوری پیشگام در این مبحث بود با مشکل مواجه شود که امیدوارم هر چه زودتر از بلای ویرانگر آن، نجات یابیم
بخش دوم جلسه به کند و کاو در تألیفات و آثار پروفسور نیولی اختصاص داشت و سخنرانان آن را پروفسور «هینتز» از دانشگاه لندن با عنوان «گراردو نیولی و مطالعات زرتشتی»، پروفسور «پِرووازی» از دانشگاه پیزا با عنوان «نیولی و مطالعات مانوی»، پروفسور «پیکّالوگا» از دانشگاه ساپینتزای رم با عنوان «گراردو نیولی و تاریخ ادیان»، پروفسور «توزی» از دانشگاه بولونیا با عنوان «گراردو نیولی و تحقیقات ایتالیایی در سیستان»، پروفسور «جاردینا» با عنوان «شرق و رم و آینده آن از دیدگاه گراردو نیولی» و پروفسور «مارکو مانچینی» رئیس انجمن بین المللی مطالعات مدیترانه و شرق (ISMEO) و رئیس دانشگاه ویتربو نیز که همزمان ریاست انجمن رؤسای دانشگاههای ایتالیا را به عهده دارد با عنوان «گراردو نیولی و ایرانشناسی از ایزمئو تا ایزیائو تشکیل دادند.
گفتنی است؛ بعد از انحلال مؤسسه ایتالیایی برای شرق و آفریقا از سوی دولت به دلیل بحران اقتصادی، جمعی از ایرانشناسان و باستانشناسان ایتالیایی تصمیم گرفتند که این مؤسسه را دوباره راه اندازی کنند و هزینههای مربوط به آن را، خود تقبل نمایند که در کنفرانس مطبوعاتی این سمینار خبر راه اندازی مجدد این مؤسسه به اطلاع عموم رسانده شد.
آکادمی لینچهای مهمترین نهاد علمی ایتالیا و قدیمیترین آکادمی علمی در دنیا است که در سال ۱۶۰۳ توسط «فدریکو چزی» تأسیس شد و از اولین اعضای آن میتوان به گالیله اشاره کرد.
این آکادمی زیر نظر ریاست جمهوری اداره میشود و وظیفه آن هماهنگی و برگزاری جلسات مختلف علمی برای معرفت پیشرفتهای علمی ایتالیا در زمینههای مختلف است.