ایسنا: جواد محقق معتقد است: در دوره پیش از انقلاب لاییک بودن برخی شاعران و گرایش به ایدئولوژیهای چپ مارکسیستی باعث شده رمضان بازتاب ویژهای در ادبیات نداشته باشد.
این شاعر در گفتوگو با خبرنگار ادبیات و کتاب ایسنا، درباره بازتاب ماه مبارک رمضان در شعر شاعران ایران گفت: رمضان در ادبیات گذشته ما به شکلهای مختلفی بازتاب داشت. درواقع میتوان در میان آثار شاعران کلاسیک ایران پرداختهای متعدد و متفاوتی به رمضان پیدا کرد.
او با اشاره به کم پرداختن به این مفهوم در شعرهای پیش از انقلاب بیان کرد: در دوره معاصر از یک سو به علت رویکرد خاص شاعران دوره معاصر به موضوعات و لاییک بودن برخی از آنها و از طرف دیگر گرایشاتشان به ایدئولوژیهای چپ مارکسیستی، رمضان مانند همه موضوعات آیینی دیگر در ادبیات پیش از انقلاب بازتاب ویژهای نداشت.
محقق در ادامه متذکر شد: موضوعاتی که تا الان مطرح شد، آثاری هستند که مشخصا به خود رمضان و روزه گرفتن میپردازند. اما ماه رمضان مناسبهای مختلف دیگری هم دارد و شاعران فراوان به آنها میپردازند.
او همچنین افزود: درستترین و شاید مهمترین این موضوعات شهادت حضرت علی (ع) است که شاعران معاصر قبل و بعد از انقلاب نمونههای فراوانی با این مضمون سرودهاند. بسیاری از شاعران مطرح همچون شهریار جزو این گروه هستند.
این شاعر درباره جدیترین محل بروز رمضان در شعر اظهار کرد: در دوره جدید بعد از انقلاب اسلامی باز هم در پارهای از اشعار تعدادی از شاعران ماه رمضان بروز و ظهور پیدا کرد، اما جدیتر از همه اینها بروز و ظهور رمضان در آثار شعری شاعران کودک و نوجوان است که در بین کارهای اکثر شاعران کودک و نوجوان آثاری با موضوع رمضان دیده میشود.
او با بیان اینکه «در سالهای پیش از انقلاب پرداختن به رمضان بسیار کم بود، اما در ۳۰ سال گذشته بخش مشخصی از آثار کودک و نوجوان به رمضان اختصاص دارد»، شرح داد: شعر توصیفی و تحلیلی بخشهای اصلی شعر کودک و نوجوان است که ماه رمضان در آن بازتاب دارد. در بخش توصیفی شاعران آموزشهای مربوط به ماه رمضان را در شعرها مطرح میکنند.
محقق در توضیح شعر تحلیلی گفت: شاعران در بخش تحلیلی جایگاه ماه رمضان را نسبت به ماههای دیگر در قالب شعر برای مخاطبان سنی خودشان بیان میکنند. به طور کل کمیت در شعر کودک و نوجوان در شعرهای مربوط به رمضان، از شعر بزرگسال بیشتر است.