ایران: امیر مهدی بدیع (۱۳۷۳-۱۲۹۴)
با همتی مردانه بعد از ۵۰
سال سعی و کوشش، شاهکار خود«یونانیان و بربرها، روی دیگر تاریخ» را به زبان فرانسه «Les Gress et
les Barbares» به ایران و جهان تقدیم کرد و برگ زرین
دیگری بر کتاب فرهنگ و تاریخ ایران باستان افزود. با انتشار شاهکارش، مجموعه
تحقیقات تاریخی ایران باستان دانشمندان غربی و البته بسیاری از محققین داخلی را که
مبتنی بر دروغهای هرودت بود، زیر سؤال برد. افسوس که این شاهکار نه در ایران و نه
در جهان، مورد توجه قرار نگرفت و منجر به انزوای این معلم بزرگ ایران باستان در
غرب شد. تعصبات جاهلانه محققین تراز اول غربی، که تحقیقات علامه بدیع بنیاد
مطالبشان را بر باد داده بود، به آنها اجازه نداد که این محقق بزرگ را در میان خود
بپذیرند. خوشبختانه انتشارات توس با همتی والا، ۶ جلد یونانیان و بربرها را(۱۳۸۲) ترجمه کرد.
در یادداشت نغز و زیبای مترجم جلد چهارم کتاب، مرتضی
ثاقب فر، میخوانیم: «سرانجام پس از حدود ۲۵۰۰ سال یک ابر مرد ایرانی با دانشی جامع به معنای دقیق امروزی آن
و همتی مردانه پیدا شد که نه تنها به نقد کتاب تواریخ هرودت که مدت ۲۵ قرن یگانه منبع موثق و گرامی غربیان
- وسپس نیز متأسفانه ایرانیان- در بررسی و شناخت روابط ایران و یونان در دوره
هخامنشیان محسوب میشد و میشود، بلکه به سنجش و ارزیابی تقریباً همه نوشتههای
اروپاییان و امریکاییان در این زمینه- آن هم به زبان و روش اروپاییان - بپردازد.
... به هر حال آنچه از مجموع پژوهشهای او میتوان دریافت آن است که گر چه تواریخ
هرودت در واقع افسانه دروغ و غرض ورزانهای است که به منظور خدمت به تبلیغات آتن
درعصر پریکلس برای خوشایند و روحیه بخشی به آتنیها و کمک به ایشان در تسلط بر
سایر دولت- شهرهای یونانی نوشته شده... در ۳۰۰ سال گذشته وقتی در سراسر قرن بیستم تمام کتابهای تاریخ غربیان-
چه مدرسهای و چه دانشگاهی- نه تنها دروغهای عجیب و آشکار هرودت را پذیرفته و
مورد استناد قرار دادند، بلکه در بسیاری از جاها از آن نیز فراتر رفته و با
تفسیرهای دلخواهانه و ضد علمی بر آب و روغن آن افزوده و پیوسته ایرانیان را خوار
کرده و گناهکار و وحشی و پس مانده وانمود کردهاند و این در واقع اروپاییان بودهاند
که برای واژه «بربر» که از نظر خود یونانیها معنایی
جز «بیگانه و غیر یونانی» نداشته است، بار معنایی «وحشی» را تراشیده اند». در
مطالب آتی استفادههای فراوانی از این شاهکار بزرگ خواهم کرد و از افشاگرهای متعدد
وی سخن خواهم گفت. ا دروغ بزرگ هرودت: مرگ کوروش بهدست ملکه سکایی (تومیروس) تا
روایت سراسر کذب وی از جنگ ماراتن در زمان داریوش هخامنشی، جنگی که هرگز واقع نشد.