توجهآگاهی (مایندفولنس) را آگاهی از تجربهی حاضر همراه با پذیرش آن دانستهاند. همچنین آن را نوعی خاص از توجه کردن معرفی کردهاند؛ توجه کردنی عمدی، بدون قضاوت و در لحظهی حال. تعریف دیگری که برداشتی شفاف از توجهآگاهی فراهم میکند این است که آن را آگاهی از تجربه، بدون ترجیح دادن تجربهای دیگر بر تجربهی حاضر، بدانیم. آیا بدون توجه کردن ـ آنهم توجه عمدی، بدون قضاوت و در لحظهی حال ـ میتوان خوب زیست؟ آیا میتوان بدون حضور داشتن و آگاه بودنی که از این شکلِ خاص توجه کردن حاصل میشود، زندگی را در تمامیت و ارتباط درونی بین اجزایش زیست؟
معجزهی توجهآگاهی از اولین کتابهایی است که این نوع زیستن و تکنیکهای پرورش دادن آن را از زبان راهبی ویتنامی به جهانیان معرفی کرد. این کتاب خوانندهی امروزی خود را به سرچشمهها میبرد؛ آنجا که توجهآگاهی و تکنیکهای پرورش آن در خدمت خوب زیستناند، جایی که نسیمی خنک میوزد و این جملات به گوش میرسند: «چایت را بنوش» و «همچو رود جاری شو».
نشست هفتگی شهرکتاب در روز سهشنبه ۲۱ مرداد ساعت ۱۶ به نقدو بررسی کتاب «معجزهی توجه آگاهی» نوشتهی تیک نات هان با ترجمه مرتضی کشمیری و پیوند جلالی اختصاص دارد که با حضور دکتر لادن فتی، مرتضی کشمیری و سیاوش نیکپور در مرکز فرهنگی شهرکتاب به صورت مجازی برگزار میشود.
علاقهمندان میتوانند این نشست را از اینستاگرام این مرکز به نشانی Instagram/bookcityculturalcenter بهصورت زنده پیگیری کنند.