ابوحامد محمد غزالی را به اعتبار کتاب تهافُت الفلاسفه اغلب به عنوان شاخصترین منتقد فلسفهی سینایی شناختهاند. با این حال، غزالی را باید بزرگترین تداوم بخش مبانی اندیشگانی ابن سینا نیز به شمار آورد؛ به واسطهی بسط مبحث وجود بر مبنای استعاره نور؛ استعارهای که خود اصطلاحی کلیدی در هستی شناسی سینایی دانسته می شود.
یازدهمین نشست از مجموعه درسگفتارهایی دربارهی بوعلی سینا درروز چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت ساعت ۱۱ صبح با عنوان «خورشید و خاکستر یک ققنوس» (ماجرای وجود و عدم در گذار از اندیشه ابن سینا به تفکر اماممحمد غزّالی) به سخنرانی دکتر زهرا ماحوزی اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.
علاقهمندان میتوانند این درسگفتار را از اینستاگرام مرکز فرهنگی شهرکتاب به نشانیketabofarhang، تلگرام این مرکز به نشانی bookcitycc و صفحهی این مرکز در سایت آپارات پیگیری کنند.
این درسگفتار با عبور از مقدمهای پیرامون مبحث وجود در تاریخ تصوف به قیاس مسئله وجود و عدم در آرای ابن سینا و ابوحامد غزالی میپردازد و نیز، مختصرا به این موضوع خواهد پرداخت که چگونه تصادم اندیشگانی این دو متفکر در قرون بعدی، زمینهی همگرایی دو حوزه عرفان و فلسفه را در تاریخ اندیشه اسلامی فراهم آورده است. در این پیوستار، ابن سینا و غزالی نه طلوع و غروب یک خورشید، که خاکستر و خورشید یک ققنوس بودهاند.