مردی که غلط ننوشت

همشهری: ابوالحسن نجفی از بزرگان عرصه‌ ترجمه  زبان‌شناسی، ادبیات تطبیقی و ویراستار برجسته دوره معاصر و یکی از تأثیرگذارترین افراد در شناسایی و تربیت نویسندگان و پژوهشگران بود که در این عرصه کارنامه‌ پرافتخاری از خود به یادگار گذاشته است. او در هفتم تیر۱۳۰۸ در نجف به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در اصفهان گذراند و سپس در دانشگاه تهران در رشته ادبیات فرانسه مشغول به تحصیل شد، پس از پایان مقطع کارشناسی در همان دوره انتشارات «نیل» را در تهران پایه‌‌گذاری کرد و بعد از آن در سال۱۳۳۸ به دانشگاه «سوربن» پاریس رفت و در آنجا در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان‌‌شناسی را فرا گرفت. او پس از بازگشت از فرانسه به همکاری با مجله جُنگ اصفهان پرداخت و سال‌ها در گروه ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان به تدریس مشغول بود، سپس به تهران آمد و کار در «مؤسسه فرانکلین» را آغاز کرد. او در سال۱۳۶۹ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و در سال۱۳۸۳ مدیر گروه ادبیات تطبیقی شد. ابوالحسن نجفی در حدود نیم قرن فعالیت حرفه‌ای خود، تولیدات زیادی داشت اما مشهورترین و پرمخاطب‌ترین کتابش «غلط ننویسیم» است. درواقع او که ویراستاری زبردست بود، حاصل تجربیات خود را در کتاب «غلط ننویسیم» گردآوری کرد که البته موجب شهرت بیش از پیش او شد. این کتاب با عنوان فرعی «فرهنگ دشواری‌های زبان فارسی» نخستین‌بار در سال۱۳۶۶ منتشر و سپس بارها تجدید چاپ شد. او همچنین فرهنگ دیگری را با عنوان فرهنگ فارسی عامیانه منتشر کرد که شامل لغات، ترکیبات و تعبیرات زبان عامیانه و روزمره متداول مردم تهران است، اهمیت این کتاب به آن اندازه بود که در سال۱۳۸۱ جایزه کتاب سال را به‌خود اختصاص داد. ابوالحسن نجفی سرانجام در 2بهمن۱۳۹۴ به‌دلیل کاهش سطح هوشیاری و نارسایی قلبی در ۸۶سالگی در بیمارستان مهر تهران درگذشت.